(Жалғасы. Басы мына жерде)
Осыдан бастап екі ел арасындағы дипломатиялық және сауда байланысы едәуір қарыштады. Бейбарыс пен Берке Ніл мен Еділдің арасына алтын көпір тұрғызды. Алтын Ордадан араб даласына қыпшақ тұлпарлары жеткізілді. Орданың қару-жарақтары мәмлүктердің қолынан табылды. Мысырлықтар үстеріне қыпшақ шекпенін, бастарына тақия киетін болды. Елде шығыс маталары көбірек көрініс тапты.
Қыпшақтар алыстағы Мысырды көрді. 1300 жылы Мысырдағы қыпшақтардың саны миллионға жетті. Олардың көбі Құлағудан қысым көріп, Бейбарыстың елін паналаған қыпшақтар болатын. Каирда қыпшақ аудандары бой көтерді. Британ шығыстанушысы Стенли Лэн-Пуль 1901 жылы Лондоннан шыққан Мысыр тарихына арналған History of Egypt in the Middle Ages кітабында Нілдің жағасында киіз үйлер тігіліп, қымыз ішілгенін жазған. Мысырдың мемлекеттік тілі араб емес, қыпшақ тілі болды. Биліктен дәмеленген арабтардың өзі қыпшақ тілін үйренуге ұмтылды. Тіпті, Қалауын сұлтан араб тілін білмеді.
Қыпшақтар арқылы араб даласына Йасы, яғни Жасақ заңы келді. Себебі, бұрын мұнда тек шариғат заңы ғана бар болатын. Бейбарыс осы жасақ пен шариғат заңдарын қатар ұстанды. Шариғатта әскери нормалар аз болғандықтан, жасақ заңын әскери қатынаста басшылыққа алды.
Мысырға қыпшақтар арқылы ұлттық өрнектер барды. Атап айтқанда, мешіттер мен ғимараттар қабырғасынан көшпелілердің қошқар мүйіз оюы (бұл жайлы да өткен сандарда жазғанбыз) көрініс тапты.
Бейбарыспен одақтасу Берке үшін де пайдалы болды. Алтын Орда жұрты мұсылманданды. Беркенің кезінде ел түгелдей ислам дініне мойын бұрды. Жидек хатунның бұйрығы бойынша намаз оқитын мешіт-шатырлар тігілді. Дегенмен, бұл далада Беркеге дейін де исламды қабылдаған жұрттардың болғаны анық. Алайда Берке ислам дінін мемлекеттік дін ретінде жоғары көтерді. Ислам стилі бойынша Сарай қаласын салдырып, ол қалада көптеген мешіттер мен моншалар тұрғызды.
Бейбарыс Беркенің қызына үйленді. Сөйтіп, Алтын Орда ханының күйеу баласы болып шыға келді. Бұл туралы зерттеуші В.Бартольд жазды. Осы некеден Бейбарыстың мұрагері Берке (екінші аты Сейіт) дүниеге келді. Тек Бейбарыс қана емес, осы кезде көптеген мәмлүктер мен ордалықтар бір-бірімен құдаласып, қыз алысып, қыз берісті. Себебі, мәмлүктер мен ордалықтар бір атадан тараған қыпшақтар болатын. Сол секілді Қалауын сұлтанның ұлы Мұхаммед сұлтан Өзбек ханның жақын қарындасына үйленді. Осылайша, екі ел арасында тек саяси ғана емес, туыстық та байланыс орнады.
Бейбарыс пен Берке Құлағу қолын жеңгеннен кейін, Ніл мен Еділ арасы одан сайын жақындай түсті. Тіпті Бейбарыс Меккедегі және басқа да мешіттерде Берке хан үшін дұға жасатты. Құтба кезінде де Бейбарыс сұлтаннан кейін Беркенің аты аталатын болды. Берке хан 1266 жылы дүниеден өтті. Өз кіндігінен ұлы болмағандықтан, Алтын Орданың билігі Бату ханның немересі Мөңке Темірге ауысты. 1267 жылы Бейбарыс сұлтан Мөңке Темірге Берке ханның дүниеден өтуіне байланысты көңіл айту хатын жолдап, өзін таққа отыруымен құттықтады.
Берке дүниеден өткеннен кейін де Мысыр мен Алтын Орда достығы ажыраған жоқ. Мөңке хан Беркенің жолын ұстанып, екі ел арасындағы байланысты нығайтты. Бұл туралы Ибн Касир: «Ол (Мөңке) Беркенің сара жолын жалғады, Аллаға мадақ болсын!» деп жазды. Мөңке екі рет Мысырға өз елшілігін жіберіп, Бейбарыс сұлтаннан Құлағудың ұлы Абақаға қарсы көмек қолын созуды сұраған. Ал Бейбарыстың елшілері Мөңкенің сарайына 1273 жылдың көктемінде келді.
1277 жылы Бейбарыс сұлтан дүниеден өтті. Оның орнына Бейбарыстың ұлы Берке сұлтан таққа отырды. Берке сұлтан да Мөңкемен байланысты үзбеді. 1280 жылы елшілерін жіберді. Мөңкеге ғана емес, қолбасшы Ноғайға, ханның жақындарына сыйлықтар беріп жіберді. Алайда елшілер Алтын Ордаға жеткенде Мөңке бақилық болып, билік Төде-Мөңкеге көшті.
Бейбарыс ұлының Ноғайға сыйлық ұсынуы бекер емес. Себебі, Бейбарыс пен Берке қалаған екі ел арасындағы алтын көпірді нығайтқан осы Ноғай болатын. Жошы ханның тікелей ұрпағы болса да Ноғай хан тағына отыра алмады. Алайда Алтын Орданың сыртқы жаулардан қорғап, мемлекеттің өсіп-өркендеуіне айтарлықтай үлес қосты. Деректерде Ноғайдың Бейбарыс сұлтанмен хат алмасып тұрғаны айтылады. Сол хаттарының бірінде Ноғай өзінің Берке ханның жолын ұстанып, ислам дінін қабылдағанын жазған.
Төде-Мөңкенің кезінде Ноғай Алтын Орданың Мысырдағы тұрақты елшісі болып тағайындалып, Ніл жағасында бірер уақыт тұрақтаған. Бұл кезді Ибн әл-Фурат 1282 жыл деп көрсетеді. Осылайша, Ноғай екі ел арасындағы байланыстың нығаюы үшін тер төккен мемлекеттік қайраткер болды.
Беркеден кейін Мысырмен байланысын Мөңке Темір мен Төде-Мөңке қалай жалғаса одан кейінгі Алтын Орда билеушілері Тоқта мен Өзбек хандар да солай жалғады. Бейбарыстан кейін билікке келген Қалауын және оның ұлы Мәлік сұлтандар Алтын Орда билеушілері болған Тоқта және оның немересі Өзбек хандармен елші алмасты. Өзбектің кезінде Алтын Орданың барлық мешіттерінде өзінің атынан кейін Мәлік сұлтанның атын атап, дұға қылу әдетке айналды. Ал Өзбектің ұлы Жәнібектің кезінде Мысыр сұлтандығымен байланыс алдыңғы хан-сұлтандардың кезіндегідей қарқынды болған жоқ. Жәнібектің ұлы Бердібектің кезінде де Мысырмен байланыс үзілді. Себебі, Алтын Ордада, Мысырда ішкі тақ таласынан туындаған төңкерістер көбейді. Сол тартыс салдарынан Бердібек хан қаза тапты. Тоқтамыс билікке келгеннен кейін ғана Мысырмен арадағы байланыс қайта гүлденді. Тоқтамыс хан Барқұқ сұлтанмен дипломатиялық одақ құрса, Мұхаммед хан (Тоқтамыстың ағасы) Барысбай сұлтанмен достық байланыста болды. Екі ел арасындағы елшілік 1438 жылы ғана толықтай үзілді. 177 жылға созылған екі ел арасындағы достықтың арқасында Ніл мен Еділ арасында 50-ге жуық елшілік байланыс болды.